วันจันทร์ที่ 21 กันยายน พ.ศ. 2552

กลอนขำๆ

ถ้าเปรียบรักเหมือนกับฟัน ถ้ารัก คือ...ฟัน รักคงมั่น คือ...ฟันแท้ รักร่อแร่ คือ...ฟันโยก รักโสโครก คือ...ฟันดำ รักถลำ คือ...ฟันเหยิน รักหมางเมิน คือ...ฟันห่าง รักร้าง คือ...ฟันหลอ รักหงิกงอ คือ...ฟันกุด รักบริสุทธิ์ คือ...ฟันขาว รักชั่วคราว คือ...ฟันปลอม รักอ่อนซ้อม คือ...ฟันร่วง รักสีม่วง คือ...ฟันเก รักจำเจ คือ...ฟันซ้อน รักสลอน คือ...ฟันแทรก รักแรก คือ...ฟันน้ำนม รักระบม คือ...ฟันผุ รักขิกขุ คือ...ฟันกระต่าย รักสลาย คือ...ฟันหลุด รักชำรุด คือ...ฟันสึก รักเจ็บลึก คือ...ฟันคุด รักตุ๊ด คือ...ฟันหนุ่ม รักทั้งกลุ่ม คือ...ฟันหมด รักสลด คือ...ฟันพลาด รักต่างชาติ คือ...ฟันฝรั่ง รักปิดบัง คือ...ฟันชู้ รักอุดอู้ คือ...ฟันช้า รักกะฮา คือ...ฟันเล่น รักไม่เป็น คือ...ฟันดะ รักเธอเสมอคือ..ให้เธอ ฟัน


คิดถึงเธอวันละ 100 ครั้ง
อยากส่งข้อความหาวันละ 100 หน
แต่ถ้าทำอย่างนั้นฉันคงจน
วันละ 100 หน หนละ 3 บาท...คงขาดใจ



อยากเป็นตุ๊กตาหมีให้เธอกอด
อยากเป็นทามาก๊อตให้เธอเลี้ยง
อยากเป็นทูตสวรรค์ข้างๆเตียง
อยากเป็นนกเอี้ยงคอยเลี้ยงเธอ


ใช่เป็นเพียงบทกวี ที่อ่อนไหว
แต่ส่วนหนึ่ง คือเสียงใจ ที่ขับขาน
ใช่เป็นเพียงเสียงลมที่พัดผ่าน
แต่ในนั้นมีตดฉัน ล่องลอยไป


อันตัวเรานี้หนอก็ชอบจิ้ม
อยากจะลิ้มชิมรสความหรรษา
คิดดังนั้นจะช้าไปเสียเวลา
ใช้มือขวาจิ้มคีย์บอร์ดสุดยอดมัน


มีสลึงพึงบรรจบให้ครบบาท
อย่าให้ขาดหายไปสักสลึง
มีน้อยไปเป็นกรรมควรคำนึง
สามสลึงต้องอยู่ที่ศรีธัญญา



ม.เมียนั้นหายาก
ต้องลำบากไปจีบมา
ฝ่าตะพดของพ่อตา
อีกคำด่าของแม่ยาย
สินสอดและทองหมั้น
เงินทั้งนั้นที่เสียไป
ห้าทุ่มรีบดับไฟ
คืนกำไรให้ตัวเอง

อกเธอหัก รักได้ เพราะใจรัก
ขาเธอหัก รักได้ เพราะไม่สน
แขนเธอหัก รักได้ ไม่กังวล

สุดจะทน ดั้งเธอหัก รักไม่ลง



เมื่อมีคนตด กินคดกินขี้
ทุกอย่างช่วยพลี กินขี้แน่นอน
นอย หนอยหนอยนอยน้อย กินแห้วไปเลย

5ห้าห้าห้า...งงงงงงจ้งเลย


ในน้ำยังคงมีตัวปลา
ในนภายังคงมีดาวดวงสวย
ในตลาดมีพ่อค้าขายเต้าฮวย
ในใจคนสวยคนนี้ก็มีเธออยู่ร่ำไป

เปล่านะ... เปล่าทอดทิ้ง แต่ความจริงเจอคนใหม่
เปล่านะ...เปล่าเปลี่ยนจัย แค่มีจัยหั้ยอีกคน
เปล่านะ...เปล่าเลิกลา แค่เพียงว่ามันสับสน
เปล่านะ...เปล่ากังวล แค่ร้อนรนจนร้อนจัย
เปล่านะ...เปล่าเบี่อเทอ แค่อยากเจอน้อยลงปัย
เปล่านะ..เปล่าเป็นรัย แค่จิตจัยมัยเหมือนเดิม
เปล่านะ...เปล่าจริงจริง แค่บางสิ่งมันจะเริ่ม

เปล่านะ...เปล่าซ้ำเติมแค่เพียงเริ่มจะเปลี่ยนจัย
สามีคือเป้าหมาย
ผู้ชายคือทางผ่าน
แพศยาคือนิพพาน
ขึ้นคานคือตายทั้งเป็น



ตดดีๆ มีศิลป์ กลิ่นไม่เหม็น
ตดไม่เป็น ดังป้าด สาดเป็นฝอย
ตดวิบาก กากกระเซ็น เหม็นทั่วซอย
ตดอร่อย ตดเป็นเพลง บรรเลงเพลิน

ตดของเรา รุ่นเก่า เป็นเสียงเบส
มีบางวัน เหมือนทรัมเปต ที่แผดเสียง
ส่วนคืนนี้ ที่รัก ต้องคอเอียง
เพราะตกเตียง ด้วยตดเรา เป่ากระเด็น

พูดเรื่องตด เราคอหด ตดเกือบหาย
ตดไม่ดี ไม่ยอมถ่าย ไม่เป็นผล
อยากจะตด ต้องตดให้ ได้ยินยล
ว่าตดเรา ออกจากก้น พ่นสวยงาม

ตดให้ดัง จังหวะ ชะชะช่า
ตดดังกว่า ต้องแรง แบบแทงโก้
ตดแนวใหม่ ใช้แร็บ แต็บแต็บโชว์
ตดแบบเก่า แนวโก๋ แบบโคชรา

ตดของผม ดมได้ ไม่มีเสียง
ไร้สำเนียง รบกวน ชวนสยอง
แค่มีกลิ่น เล็กน้อย ให้คอยมอง
เราช่ำชอง ตดขมิบ กว่าสิบปี




ตดในตุ่ม ทุ้มเสียง เคียงเสนาะ
ตดในตู้ คงเพราะ แต่เก็บเสียง
ตดในลิฟท์ ขมิบแผ่ว แว่วสำเนียง
ตดแล้วเถียง ว่าเราป่าว คงเข้าที

ตดแล้วปล่อย ลมหวน ให้ชวนหาว
ตดแล้วนั่ง ดูดาว ยามคราวเหงา
ตดแล้วนั่ง อุดตูด ปู้ดเบาเบา
ตดแล้วเรา นั่งเศร้า เหงาคนเดียว


กุหลาบแดง คือ รักปักอก
กุหลาบตกคือรักที่สลาย
กุหลาบตายคือรักที่เดียวดาย

กุหลาบสุดท้ายคือรักที่ถูกลืม


ขอขอบคุณ เจ้าของกลอน http://www.zheza.com/index.php?a=blog&b=entry&uid=569688